desolaat

In deze kamer hebben mensen gefunctioneerd, beslissingen genomen (over anderen), gesprekken gevoerd. En wat is er van over? Een deslolate aanblik, resten van vitrage en gordijnen, kapotte vloerbedekking en plafonds. Alleen het binnenvallend licht rechtvaardigt het er een foto van te maken.

Over Harry de Rooij Fotografie

Voor mij is het maken van de foto en het creatief bezig zijn, volgens mijn eigen opvattingen, erg belangrijk, maar het delen met anderen maakt een groot deel uit van de voldoening. In mijn eentje genieten is voor mij een beperkt genieten.
Dit bericht werd geplaatst in architectuur, interieur, verval, zwart wit. Bookmark de permalink .

2 reacties op desolaat

  1. caro zegt:

    Mooi. Ik houd wel van desolate plaatsten. Uran fotografie kan verschrikkelijk mooi zijn. Helaas is het soms zo moeilijk op mooie locaties binnen te komen of je moet al inbreker spelen als fotograaf. Dat doe ik dan weer liever niet 🙂

  2. Joke zegt:

    Prachtig dit beeld in zwart wit. Het is vergane glorie en wie weet wat er allemaal gebeurd is. De muren spreken niet, ze nemen het mee in de vernieling.

Plaats een reactie